وقتی به دنبال یک مدرسه مناسب برای نوجوانتان هستید با صحنه ای مواجه می شوید که احتمال دارد تحت تاثیر قرارتان دهد ، اکثر نوجوانان به صورت انفرادی در گوشه ای ایستاده اند و به صفحه تلفن همراه خود خیره شده اند ، این فقط دانشجویان نیستند. به تازگی ، در یک کنفرانس ، در حالی که منتظر شروع سخنران هستیم ، بیشتر هموطنانمان را می توان با چهره های چسبیده به صفحه تلفن مشاهده کرد.
در فرهنگ ما ، ارتباطات یک مهارت مهم است. کسانی که دارای اختلالات گفتاری هستند ، احساس ناراحتی ، اجتماع گریزی ، اضطراب و همچنین بی حوصلگی و دلسوزی از طرف شنوندگان را گزارش می کنند. باید درک کنیم که کیفیت پیام بر نحوه دریافت محتوا تأثیر می گذارد.
درمورد بیماران مسن ، از مهارتهای پیشرفته شناختی و انگیزه ذاتی برای آسانتر کردن این مزیت برخوردار می باشند. دانش آموزان مسن معمولاً بیشتر نگران فعالیتهای مبتنی بر ارتباط مانند گفتگو با هم سن و سالان ، قرار ملاقات و مصاحبه شغلی هستند. آنها بیشتر از مشکلات خود در این شرایط آگاه هستند و برای ایجاد تغییر در نتیجه انگیزه بیشتری دارند.
حتی با توانایی شناختی پیشرفته یا انگیزه ذاتی ، گفتار درمانی با دانش آموزان مسن تر نیاز به ملاحظات خاصی دارد. موارد زیر می تواند مسیر موفقیت را هموار کند:
یک هدف بلند مدت برای گفتار درمانی به بیمار انگیزه می دهد ، اما اگر بگذارید بیمار اهداف خود را به تصویر بکشد و با شما به اشتراک بگذارد ، انگیزه بیشتری پیدا می کند.
دانش آموزانی که سنشان بیشتر است را ترغیب کنید که مسئولیت درمان را بر عهده بگیرند ، آن ها باید خودشان در زمان مقرر حضور داشته باشند نه اینکه به اجبار آن ها از خانه بیرون بکشید( این کار باعث از بین رفتن ترس از بیرون آمدن میشود ) و حتی در منزل وظایفی را به او بسپارید.
به دانش آموزان اجازه دهید فعالیت های گفتار درمانی را به حرکت درآورند و هدایت کنند.
همه دوست دارند که پاداش بگیرند ، با دانش آموزان مسن تر ، این پاداش ممکن است شامل برگزاری درمان در یک مکان دیگر یا تمرین با فراخوان تحویل غذا یا سفارش در رستوران باشد.
با توجه به این ملاحظات ، احتمالاً گفتار درمانی شما با دانش آموزان در سن نوجوانی موفقیت آمیز خواهد بود. امروز این نکات را امتحان کنید و دانش آموزان را به سمت برقراری ارتباط با یکدیگر سوق دهید.
طراحی سایت توسط دودکو 
