لکنت زبان، نوعی اختلال ارتباطی است که در آن گفتار طبیعی فرد مختل می شود. گفتار درمانی به افراد مبتلا به لکنت کمک می کند که ارتباطات شفاهی، کلامی و اجتماعی خود را بهبود بخشد. گفتار درمانگر با کودک یا افراد بزرگسال مبتلا به لکنت کار می کند تا راه هایی را برای بهبود تکلم و کاهش تاثیرات لکنت روی زندگی آنها بیابد. توصیه می شود برنامه گفتار درمانی از سنین اولیه کودکی شروع شود. اهداف گفتار درمانی شامل بهبود زبان گفتاری، یادگیری مهارت های غیر کلامی مانند نشانه ها یا حرکات، یا یادگیری برقراری ارتباط با استفاده از یک روش جایگزین (مانند عکس یا تکنولوژی) میباشد.
اگر از مردم در مورد اختلاتل گفتاری یا گفتاردرمانی سوال کنید، احتمالا اولین جوابی که می دهند،لکنت است. لکنت زبان، یک مشکل ارتباطی است که عموم مردم با آن آشنایی دارند.تنها حدود 5% از کودکان کمتر از 5 تا 6 سال،دچار لکنت خواهند شد.
در این بحث به طور خلاصه به اختلال لکنت و گفتار درمانی به عنوان بهترین روش درمانی اشاره می کنیم.
اختلالات گفتاری یا لکنت زبان، نوعی اختلال ارتباطی است که در آن گفتار طبیعی فرد مختل می شود. این اختلال می تواند به صورت لکنت زبان، نوک زبانی صحبت کردن و غیره باشد. کسی که به دلیل اختلال گفتاری قادر به تکلم نباشد،گنگ تلقی می شود.
طبقه بندی گفتار به حالت عادی و دچار اختلال کار مشکلی است. با طبقه بندی دقیق، تنها 5% تا 10% از مردم دارای گفتار عادی( با توجه به تمامی پارامترها) و صدای سالم هستند و سایرین از نوعی اختلال رنج می برند.
در تعیین میزان نوع اختلالات گفتاری و درمان مناسب آنها، سه نوع طبقه بندی متفاوت وجود دارد:
1-1. واجی: می تواند به راحتی تولید شود. به طور معنادار و مفهوم به کار می رود.
1-2. آوای: فقط بر اساس درخواست تولید می شود. به طور مداوم، معنادار یا مفهوم استفاده نمی شود، در گفتار متصل به کار نمی رود.
2-1. به راحتی تحریک می شود.
2-2. تحریک بعد از اثبات و تحقیق ( به عنوان مثال دپرسور زبان)
3-1. نمی تواند به طور داوطلبانه صدا تولید کند.
3-2. هیچ تولید صدایی مشاهده نمی شود.
اکثر مشکلات گفتاری می تواند بدون توجه به سن فرد بهبود یابد، اما هرچقدر مشکل ادامه یابد، درمان آن سخت تر می شود. به طور کلی، مداخله گفتار درمانی در سنین پایین، بهتر است.
گفتار درمانی به افراد مبتلا به لکنت کمک میکند که ارتباطات شفاهی، کلامی و اجتماعی خود را بهبود بخشد. هدف کلی گفتار درمانی این است که به فرد کمک کند تا بتواند به صورت مفیدتر و کارآمدتر ارتباط برقرار کند.
یک برنامه گفتار درمانی با ارزیابی یک آسیب شناس زبان-گفتار برای ارزیابی نقاط قوت و چالش های ارتباطی فرد شروع می شود. اهداف گفتار درمانی شامل بهبود زبان گفتاری، یادگیری مهارت های غیرکلامی مانند نشانه ها یا حرکات، یا یادگیری برقراری ارتباط با استفاده از یک روش جایگزین( مانند عکس یا تکنولوژی ) می باشد.
درمان های مختلفی براساس سن فرد مبتلا به لکنت وجود دارد.
یک گفتار درمانگر با فرد دچار لکنت کار خواهد کرد. گفتار درمانگر با کودک یا افراد بزرگسال مبتلا به لکنت کار میکند تا راه هایی ا برای بهبود تکلم و کاهش تاثیرات لکنت روی زندگی آنها بیابد. بیمار می تواند از درمان روانشناسی برای کمک به هرگونه مشکلات عاطفی مرتبط با مشکلات گفتاری خود استفاده کند.
هر کودک مبتلا به لکنت بسته به چالش ها و توانایی های خاص خود نتیجه متفاوتی از برنامه گفتار درمانی خواهد گرفت. مدت زمان درمان در گفتاردرمانی به بسیاری از عوامل مانند شدت مشکل، تکرار و انطباق درمان و هماهنگی کمک در خانه وابسته است.
گفتار درمانی می تواند با خطر از دست دادن دریچه زمانی مهم بین تولد و سه سالگی همراه باشد که در این دوره مغز به بلوغ می رسد و یادگیری سریع انجام میشود. بنابراین توصیه می شود برنامه گفتار درمانی از سنین اولیه کودکی شروع شود.
طراحی سایت توسط دودکو 
